Wout, raadsel-en verhaalmaker bij Crimibox werd op de autosnelweg tegenhouden met een verdacht opgerold tapijt in zijn koffer door enkele agenten. Wanneer hij weigerde zijn auto open te maken en zelfs probeerde weg te rijden, trad het politieteam hard op. Wout werd een dag opgesloten zonder spiegel (een persoonlijke hel) en daarna aan een leugendetector vastgemaakt.
Het bleek uiteindelijk echt gewoon een oerlelijk tapijt te zijn waar hij zich enorm voor schaamde maar wij maken graag misbruik van de situatie en stellen enkele prangende vragen aan dit criminele warhoofd.
Waar komt je liefde voor mysterie en true crime vandaan?
Ik was als kind, en stiekem nog steeds, enorme fan van crime series als Poirot en Midsomer Murders. De beklemmende sfeer maar vooral het psychologische element van die series sprak mij enorm aan. De moordenaars waren sluw en soms verdorven maar altijd diepmenselijk en gedreven door iets waar je tot op een bepaald niveau kon inkomen.
Het moment waarop Poirot iedereen in de ruimte door het slijk haalt om dan uiteindelijk de sluwe moord uit te doeken te doen: heerlijk! Maar ook diep traumatiserend voor alle betrokkenen vermoed ik.
Wat is je functie binnen Crimibox?
Ik maak zelf dossiers, spelen en raadsels zoals Crimibaas, Vuureiland, Missing in Jericho en Dossier As maar begeleid andere makers ook bij hun proces. Ik ga dan vooral iets dieper in op het creatieve proces. Zitten er voldoende raadsels in? Is het motief duidelijk? Ik brainstorm graag mee naar de hersenkronkels van hun sluwe moordenaars. Aangezien er zo enorm veel creatieve mensen zitten in het Crimibox Corps is het begeleiden van die geweldige ideeën wel heel erg leuk.
Hoe ben je bij Crimibox terecht gekomen?
Ik hoorde over Crimibox via mijn vriendin, die me dit niet laat vergeten, die toevallig op dat moment in hetzelfde gebouw werkte. Meteen was ik licht tot behoorlijk zwaar geobsedeerd door alles wat Crimibox deed en maakte. Voor mijn spontane en compleet doorgedraaide sollicitatie maakte ik zelf een moordzaak. Gewoon om te bewijzen dat ik uiteraard een heel normale en ongevaarlijke werknemer ben. Enkele bloedstollende gesprekken later mocht ik aan de slag.
Wat vind je het leukste om te doen?
Ik denk dat ik het beginnen aan een nieuw dossier en de laatste puntjes op de i zetten de leukste momenten vind. In het begin is alles nog mogelijk en bedenk je soms compleet van de pot gerukte dingen en op het einde komt al je harde werk ineens magisch samen. Als je verhaal goed ineen zit merk je meteen dat sommige dingen “logisch” worden of dat problemen zich vanzelf oplossen in het proces. Daarom is het afronden altijd wel een topmoment.
Wat doe je minder graag?
Dit gaat erg melig klinken (mijn superstrenge baas kan dit uiteraard lezen) maar er zijn weinig dingen die ik echt onaangenaam vind. Soms gaan mensen niet akkoord met hoe je een puzzel hebt opgesteld of verzetten ze zich tegen een antwoord en dat kan soms even lastig zijn. Maar het helpt altijd om te denken dat het altijd uit een plek van passie komt. En soms is dat warhoofd van mij dan ook gewoon nog eens echt fout.
Kan je kennis uit je vorige job/opleidingen gebruiken bij Crimibox?
Er bestaat natuurlijk niet echt een vooropleiding voor dit soort job, dat is misschien maar best, maar ik heb het gevoel dat iedereen op de een of andere manier toch altijd een beetje van zichzelf in de dossiers weet te steken.
Ik heb Nederlands en geschiedenis gestudeerd en kan het Nederlands op zich wel dagelijks gebruiken in het schrijven van teksten. Maar voor raadsels duik ik ook vaak het verleden in om iets te vinden dat we kunnen gebruiken: zo gebruikte ik bijvoorbeeld al eens hiërogliefen in een raadsel voor Crimibaas.
Hoe ziet Crimibox er binnen 10 jaar uit, volgens jou?
Ik hoop dat Crimibox, naast de plannen van wereldoverheersing, in zijn kern blijft wat het nu is: een warme community vol mensen die gepassioneerd zijn door mysterie en spanning. Maar ik hoop dat die groep nog veel groter gaat worden over de jaren heen. Erg stiekem hoop ik ook dat we wat verschillende mensen aanspreken dan: misschien wel eens een fantasybox voor mijn mede supernerds of een box die zich afspeelt in de middeleeuwen of Nieuwe tijd. Misschien wel eens een heus horrorverhaal?
Ik was als kind altijd doodbang dat “spelen” ging stoppen. Dat je maar nors moest werken tot je erbij neervalt. Maar ik vind dat iets als Crimibox bewijst dat plezier en fantasie niet moeten stoppen. Je kan je als volwassene nog steeds onderdompelen in mysterieuze werelden.
Ik hoop dus dat Crimibox binnen tien jaar een thuis is voor een heleboel mysterieuze werelden waarin allerlei mensen zich thuisvoelen.
Welke Crimibox vind je het leukste om te spelen?
Het zou nu wel erg egocentrisch zijn om eentje te kiezen die ik zelf heb gemaakt zeker? Macdeath was de allereerste die ik speelde en dat blijft toch wel een beetje een magisch dossier.
Maar bij Rhetro Virus viel mijn mond dan weer open bij mijn eerste speelsessie. Mijn antwoord is dus: ik weiger te kiezen en deze leugendetector kan mij niet dwingen: fight the power! Maar ook: Undercover.
Hoe begin je aan raadsels of aan een moordmysterie?
Meestal speel ik op elk moment met een zestal ideeën voor dossiers en laat ik die sudderen tot ik er eentje heb waarvan ik het gevoel krijg: dit zie ik compleet voor me en dit gaat gewoon ook echt werken. Op dat punt zet ik ze dan voor de eerste keer op het papier, nog helemaal zonder puzzels, alsof je een roman schrijft. Heb ik dan het gevoel dat het verhaal klopt, er genoeg lagen in zitten en je daders motivatie sterk genoeg is: start ik eraan.
Raadsels zijn wat anders. Eenmaal je echt begint met het maken van raadsels, zie je ze namelijk opeens overal. Taal bijvoorbeeld. Dat is een raadsel. Of kloklezen. Iemand die aan zijn kin krabt: doe hij dat per ongeluk of is dit morse code? Eenmaal je je omgeving in vraag begint te trekken, zie je vanzelf overal raadsels verschijnen. En dan is het gewoon een kwestie om die wat vorm te geven.
Waar blijft de creativiteit van komen?
Ik ben gewoon enorm veel en lang bezig met verhalen maken en raadsels en vind dat uitermate boeiend. Iets interessant en boeiend vinden is het begin van alle fantasie. En meestal ook het begin van goed in iets worden.
Ik bedenk continu verhalen in mijn hoofd en raadsels en Crimibox geeft mij daarbij de tijd om dat elk moment van de dag te doen. Daarbij vind ik het ook bijzonder leuk om me in te leven in fictieve personages en dan zie je direct de wereld door hun ogen wat ook enorm inspirerend werkt.
Wat doe je als je vastzit?
Dit gaat heel geitenwollensokken, “ik ben een wijze guru”-achtig klinken maar ik probeer vastzitten gewoon nooit te bekijken als vastzitten. Nadenken over welk raadsel komt hier en je eigen verhaal in twijfel trekken en dan merken ‘dit klopt voor geen meter’, is echt essentieel in het proces om iets goed te maken. Dus als je met de handen in het haar zit en even denkt “wat doe ik hier in hemelsnaam”, zijn meestal de momenten die je project juist tot nieuwe hoogtes brengen. Je kan ook bijna altijd ideeën die je op die momenten had later gebruiken dus win-win.
Nooit stilstaan en twijfelen bij wat je doet is, volgens mijn bescheiden mening, de dooddoener van echte creativiteit en goede resultaten.
Wat maakt een raadsel goed?
Dat is natuurlijk heel persoonlijk, zoals de comment sectie op de Crimibaas raadsels waarschijnlijk ook genoeg zal bevestigen.
De beste raadsels zijn uitdagend maar doenbaar. En onverwacht. Maar voor de rest is the sky the limit.
Dilemma:
"Eén van jouw moordzaken komt tot leven."
OF
"Je moet constant in raadsels praten."
Ik heb nu al wat het gevoel dat mijn oma en opa amper verstaan wat ik wil zeggen dus vraag ik me af of het praten in raadsels een heel groot verschil zou maken op mijn leven.
Denk dat ik ongeacht het plannen van moorden in mijn job nooit de intentie heb gehad om iemand te vermoorden dus zou het daar vermoedelijk wel moeilijk mee hebben. Tenzij ik natuurlijk ook een deel van de credit krijg. Lijkt mij enkel maar fair.
Ik denk dat ik uiteindelijk toch zou kiezen voor het praten in raadsels. Zou ik ze gewoon moeten opschrijven en dan maak ik dagelijks een nieuw dossier. En bij deze heb ik niet alleen dit dilemma maar ook deze leugendetector klein gekregen. Wout out. We sleurden Wout ook even voor de camera om hem enkele bloedstollende vragen te stellen. Benieuwd? Check zeker de video hieronder!
Maandelijks zetten wij iemand van het team aan de leugendetector. Volgende aan de beurt is Ineke.
